Tímabær ákvörðun

Vissulega er tímabært að endurskoða Samkeppnislögin. Setja verður fjármálafyrirtækjum nýjar leikreglur. Nýjar samskiptareglur milli Fjármálaeftirlitsins og Seðlabankans verða að vera skýrar. Alla umgjörð varðandi bankastarfsemi og ekki síst krosseignatengsl verður að skoða rækilega. Það er bönkum og öðrum fjármálastofnunum nauðsyn á að fá hertari og markvissari leikreglur.

Varðandi samkeppni í dagvöruverslun hef ég litlar áhyggjur. Markaðurinn þ.e framboð og eftirspurn sér að mestu leiti um það. Samt sem áður verður alltaf einhver stærstur á markaðnum. Samkeppnislög koma ekkert í veg fyrir það. Við sjáum aldrei t.d þrjá til fjóra samkeppnisaðila með svipaða markaðshlutdeild. Sú sýn er óraunhæf. Lögin geta einungis sagt til um hvað telst vera markaðsráðandi hlutdeild. Einhver nær stærsta bitanum og nær yfirhöndinni. Þetta gamla markaðslögmál að ef þú græðir eina krónu í dag þá viltu græða tvær á morgun. Sá sem kemst yfir peninga að einhverju ráði missir sjónar á veruleikanum, því miður. Og þá er ekki verið að spyrja um siðferði. Svona hefur þetta verið öldum saman, peningarnir hafa svo mikið vald.

Fólk verður að gera greinamun á því sem er raunhæft eða fallegt og gott. Það fer ekki alltaf saman. Öll eðlileg verðmyndun er afskaplega erfið nú þegar verðbólga er um eða yfir 20%. Að reka fyrirtæki í dag er afskaplega erfitt og allt umhverfi í rekstri óviðunandi. Það skiptir mig afskaplega litlu máli hvar ég kaupi brauðið mitt eða hver bakaði það svo lengi sem ég fæ vöru sem ég er ánægður með á hagstæðu verði. Þannig held ég að sé með flesta, fólk hefur ekki efni á öðru.

Að lokum ætla ég að leifa mér að vitna í orð sem ég heyrði í sjónvarpsviðtali  um daginn. Það var viðtal við konu sem ekki hefur alltaf séð til sólar. Hún sagði „það er ekkert ástand svo vont að ekki hægt að komast út úr því.“

Kalla á heildarendurskoðun á samkeppnisumhverfinu